آزنا آنلاین- سید حامد عاملی به مدیرانش هشدار داده که برای تحقق نهضتی که در ماههای اخیر بر روی آن مانور می دهد هیچگونه عذر و بهانه ای پذیرفتنی نیست.این موضوع نشانگرعزم او برای نیل به توسعه‌ای است که سالها مردم اردبیل با حسرت از آن یاد کرده‌اند. اما آیا صرف هشدارکافی بوده و مدیران را مجاب به همکاری خواهد کرد؟ در این میان آنچه که بیش از همه به چشم مِی‌آید ضعف مدیریت بعضی از مدیران است که به نظر می رسد در مورد آنها کار از هشدار و تذکر گذشته چرا که این دست مدیران داشته ها و نداشته های شان در دوسالی که از دولت فعلی گذشته برملا شده و ثابت کرده‌اند که حد انتهای توانشان همین است و بس. استاندار اردبیل که در انتصاب اولیه نیز به طریق "مشورت" روی آورده بود آیا مقتدرانه خواهد توانست مدیران ناکارآمد که برخی از آنها پشتشان هم به افرادی خارج از گودِ دولت گرم است را کنار گذاشته وعذر کسانی را بخواهد که برای عدم همراهی در زنجیره توسعه عذر می‌آورند؟ اصلا نهضت توسعه چرا باید لنگ مدیرانی باشد که برای همراهی با قطار پیشرفت کمترین اراده را از خود نشان می‌دهند؟ انتظار می‌رود توسعه یک استان یک میلیون و دویست و هشتاد هزارنفری در بند رودربایستی با کسانی قرار نگیرد که به تقلای سفارش بر منصب قرار گرفته و درمدت عمر مدیریتشان ثابت کرده اند که چیزی برای عرضه ندارند. با این حال به نظر می‌رسد ورای تصمیم و وعده و وعید استاندار اردبیل، حجب و حیایی وجود دارد که مانع قاطعیت وی در برخورد با زیر مجموعه‌اش است. این را، حتی زبان بدن و رفتارهای فیزیکی وی در صحبت هایش در مواجهه با افراد مختلف به وضوح نشان می‌دهد و شاید حتی بتواند کوشش او را برای به ثمر نشاندن تصمیماتش در باب نهضت زنجیره توسعه به سر منزل مقصود تضییع کند چرا که مدیریت گذشته از توان و دلسوزی و مقبولیت،‌ نیازمند‌ اقتدار است. می‌شود این احتمال را داد که سید حامد عاملی در برخورد با مدیران تحمیلی نوعی دوراهی در مقابل خود دارد دو راهی که یکی به نارضایتی حامیان این مدیران ختم خواهد شد و دیگری به درجا زدن و واپس زدگی زنجیره‌ای که حلقه توسعه استان به آن گره خورده است. با این وجود بنای توسعه هر آن، که گذاشته شود ارزشمند است و هر لحظه برگشت از بیراهه عقب ماندگی برای استان، خود جوانه امیدی است که مستعد شاخ و برگ گرفتن و به بار نشستن می شود.